آثار فرهنگی تویسرکان۴٠ _
ماماها و
شکسته بنداندر گذشته، مریضخانه محلی بود برای بستری کردن بیماران، به ویژه بیماری های صعب العلاج و مستمر، بخش های دیگر بیمارستان به دلیل نبود پزشک متخصص فعال نبود ، پزشکی عمومی همه ی بیماران را ویزیت می کرد و در بیرون از بیمارستان اعمال زایمان، خدمات دندانپزشکی، زنان و زایمان، ارتوپدی و... به دست دلاکان، ماماها و شکسته بندان انجام می شد.زایمان های طبیعی با تمام مشکلات و خطراتش در منازل به وسیله ی ماماها (زنان با تجربه و با جرأت) به نام مامو(mamo) انجام می گرفت.در هرمحل یک یا دو خانم بودند که به محض شروع درد به همراهی یکی از اعضای خانواده (در برف و باران و سرما و گرما) با فانوسی کم سو به بالین زائو آمده و با تشخیص زمان زایمان، مقدمات این کار را فراهم می کردند.مقداری آب گرم کرده، دو عدد خشت یا آجر زیر پای زائو می گذاشتند و زائو به حال نشسته بر روی زانو قرار می گرفت تا بهتر بتوانند بچه را خارج کنند (بگیرند)ماما بعد از زایمان و بستن بند ناف، مقداری روغن حیوانی داغ به مادر خورانده و دستورات لازم را به اطرافیان داده و به منزل بر می گشتند.این رفت و آمدهای ماما (مامو) تا هفتمین روز تولد و رفتن مادر به حمام (زوار حمام) ادامه داشت.ماما هنگامی که از سلامت مادر و نوزاد اطمینان پیدا می کرد با دریافت حق الزحمه و شیرینی تولد، مادر و بچه را ترک می کرد. ماماها دستی هم در کمک های اولیه مادر و نوزاد داشتند و برای انواع دردها طبابت می کردند، مثل گوش درد بچه شیر نخوردن، دردهای مادر و...گاه به دلایلی (خونریزی، حادثه و...) مادر و فرزند یا مادر از دست می رفتند و می گفتند «آل» برد، برای رهایی از آل مادر و فرزند نباید تنها می ماندند، قرآن و دعا باید بالای سر هر دو باشد و انجمن مفاخر و آثار فرهنگی تویسرکان...
ادامه مطلبما را در سایت انجمن مفاخر و آثار فرهنگی تویسرکان دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : toyserkanmafakher بازدید : 88 تاريخ : يکشنبه 27 آذر 1401 ساعت: 21:21